Blog Machteld: ‘Omabrood is wonderbrood’

Ik heb best een aantal thema’s in mijn hoofd waar ik nog over wil schrijven, maar soms draagt het leven onverwachts een niet eerder bedacht thema aan, dat ik dan toch echt voorrang wil geven. En zo is dat dit keer. De situatie: mijn man had al enige tijd buikklachten, die bij ons beiden het vermoeden deden rijzen dat er sprake zou kunnen zijn van een darmtumor. Dus dan is onderzoek daarnaar aan de orde en zo ging mijn man op voor een onderzoek waarbij de binnenkant van zijn dikke darm werd bekeken. Niet echt prettig. Maar wat schetst zijn verbazing: de onderzoekend arts werd helemaal enthousiast van wat hij zag en zei: ”U heeft het darmslijmvlies van een 18-jarige. Daar zal in uw leven geen tumor meer in ontstaan!”, waarop mijn man – natuurlijk opgelucht – in een reflex reageerde met: “Dat zou kunnen komen door het brood dat mijn vrouw bakt.” En waarop de internist antwoordde: “Maar dat zou heel goed de reden kunnen zijn!”

Tja, dat brood

Ik bak al 30 jaar wekelijks zelf een brood, domweg omdat wij het zo lekker vinden. En ook de kleinkinderen vinden dat en van hen komt de naam ‘omabrood’. Een eerdere verrassing die dat brood bracht, is wat er gebeurde met de cholesterol-waarden in het bloed van mijn man. Vanuit zijn familie had hij zeer hoge waarden meegekregen. Maar tot zijn verassing bleek dat na een paar jaar dit brood eten die waarden met hele punten gedaald waren tot bijna normaal. En dat zonder medicatie! Het is bekend dat vezelrijk eten het cholesterol doet dalen, maar juist bij zo’n erfelijke kwestie was dit toch wel echt indrukwekkend. Dus tja, mét daarbij nu ook het verhaal over het gezonde darmslijmvlies wil ik dat broodrecept toch wel delen. Ik ken alle verhalen over de ‘broodbuik’ en weerstanden die sommige mensen hebben tegen brood, maar ik geloof in de waarde van mooi brood van goede granen, dus daarom nu bij uitzondering dit recept.

Noors broodrecept

Ooit waren we in een vakantie op bezoek bij een vriendin in Noorwegen, die een brood ging bakken van een recept waarmee een vriend van haar de 2e prijs in de Noorse nationale broodbakwedstrijd had gewonnen. Toen dat brood heel lekker bleek te zijn, heb ik het recept gevraagd en dat werd dus ons ‘omabrood’. De essentie is het mengsel van ingrediënten, de geringe hoeveelheid gist en lange rijstijd. Juist dat laatste zou het brood heel goed verteerbaar maken. Ik gebruik biologische ingrediënten en als graan spelt. Het recept:

Meng in een kom:

• 300 g volkorenmeel (tarwe of spelt)
• 300 g bloem (tarwe of spelt)
• 120 g roggemeel
• 100 g havervlokken
• 3 eetlepels sesamzaad
• 1 kleine eetlepel zout

Los 7-9 g gedroogde gist of 20 g verse gist op in 800 cc lekker warm (niet kokend) water. Roer het gistwater goed door het meelmengsel. Laat het 6-8 uur rijzen (ik doe het ’s nachts) bij kamertemperatuur met een deksel op de kom; een speciale warme plek is niet nodig. Maak de elastische deegmassa met een pannenlikker los uit de kom en doe het deeg in een (met wat zonnebloemolie ingevette) brood- of cakevorm. Bak het brood in het midden van een niet voorverwarmde oven 10 minuten op 100 graden en daarna 70 minuten op 200 graden. (NB. Als je een wat knapperiger korst wil kun je het 80 minuten bakken).

Voordelen: heel makkelijk, kneden niet nodig, weinig gist, het huis gaat er heerlijk van ruiken en iedereen (in onze omgeving) vindt het lekker. Na het bakken moet het nog wel goed afkoelen, anders kleeft het teveel. Bijvoorbeeld: ’s avonds voorbereiden, ‘s morgens bakken, met de lunch heerlijk brood!.

Tot slot

Het blijft natuurlijk fascinerend welk recept in Noorwegen de 1e prijs won, maar daar ben ik nooit achteraan gegaan. Dit recept is lekker genoeg. En wat de buikklachten van mijn man betreft: die zijn gelukkig gaandeweg minder geworden en verdwenen.

Machteld Huber, voormalig huisarts en onderzoeker. Ontwikkelde het brede begrip Positieve Gezondheid, waarbij zingeving centraal staat. Zij volgt haar eigen ‘laatste 1.000 dagen project’ en deelt haar belevenissen in periodieke blogs op de website van het Landelijk Expertisecentrum Sterven